Analiza AC Autogaz – wyniki Q3 2019 roku

W Q3 2019 roku spółka AC Autogaz osiągnęła przychody ze sprzedaży o 2,3 mln zł (o 4%) niższe od wypracowanych w Q2 2019 roku oraz o 2,9 mln zł (o 5%) niższe niż rok wcześniej.

Lepiej natomiast wygląda sytuacja na poziomie zysku netto, który wzrósł o 1,8 mln zł (+19%) w stosunku po Q2 2019 roku oraz o 1,6 mln zł (+17%) w stosunku do Q3 w 2018 roku.

Sytuacja jest zatem niejednoznaczna, również patrząc narastająco. Po trzech kwartałach 2019 roku przychody ze sprzedaży są o 8,5 mln zł niż rok wcześniej, natomiast zysk netto jest bardzo nieznacznie, ale wyższy niż rok wcześniej (32,9 mln zł w Q1-Q3 2019 r. versus 32,5 mln zł w Q1-Q3 2018 roku).

Zatem, mimo problemów, przy spadku sprzedaży, spółce udało się, dzięki kontroli kosztów sprzedaży i zarządu oraz lepszego salda pozostałych przychodów / kosztów operacyjnych i finansowych, utrzymać wyniki 2018 roku.

Największym problemem 2019 roku pozostaje Rosja, gdzie wprowadzone znienacka nowe przepisy zatrzymały sprzedaż instalacji gazowych (utrudnione homologacje). Przepisy te w połowie lipca zostały odłożone o rok, aby rynek miał czas się dostosować. Jednak sytuacja nadal jest niejasna. Dodatkowo w trzecim kwartale tego roku okazało się, że podobny problem jest w Kazachstanie i to właśnie ten kraj odpowiada w sporej części za niższe przychody w Q3 2019 roku. Również nie pomaga sytuacja w przemyśle motoryzacyjnym w Europie Zachodniej, która wpływa na stagnację zamówień od firmy Rameder w zakresie wiązek elektrycznych do haków holowniczych.

Prześledźmy sytuację AC Autogaz na wykresach.

Patrząc na poszczególne kwartały „liniowo” (lewy wykres) widać, że 2018 rok był bardzo dobry dla spółki, zarówno w zakresie przychodów, jak również i marży zysku na sprzedaży brutto. I spółka w aktualnym raporcie podkreśla ten fakt, że zbieg kilu czynników (wysokie zamówienia w Rosji, większe zamówienia od Ramadera, który przejął w tamtym okresie inną spółkę i wygenerował „extra popyt”) spowodowały, że przychody 2018 roku wzrosły „za bardzo” w stosunku do normalnego tempa rozwoju spółki.

I faktycznie, wykres po prawej stronie pokazuje, że chociaż przychody Q2 i Q3 są niższe w 2018 roku, to wyraźnie lepsze niż w poprzednich latach.

Wracając do czynników, które wywarły presję na przychody w 2019 roku, były to:

·         Sytuacja w Rosji, o której pisałem wyżej i w poprzedniej analizie wyników.

·         Zawirowania polityczne i gospodarcze (Algieria) i pogorszenie relacji cen autogazu do paliw konwencjonalnych (np. Brazylia) na niektórych rynkach eksportowych ograniczyły sprzedaż eksportową,

·         Eksport zestawów do haków holowniczych (wiązki elektryczne wraz z modułami elektronicznymi dla poszczególnych marek samochodów), sprzedawanych na kraje Europy Zachodniej poprzez niemieckiego partnera, zanotował w ciągu 9 m-cy 2019 r. spadek o 2,6% w związku z wysokimi zapasami magazynowymi u klientów przy symptomach lekkiego spowolnienia na rynku. Jednakże sprzedaż 2019 r. tej kategorii jest wyższa od sprzedaży w analogicznym okresie 2017 r. o 13,3%.

Trochę to wszystko było dla mnie niespójne, patrząc na poniższą tabelkę:

Po dopytaniu się w spółce, okazało się, że za taki spadek przychodów w Q3 2019 roku odpowiada Kazachstan. I jak łatwo zauważyć, ubytek w tej grupie spowodował, że export jest niższy niż rok wcześniej.

Z kolei szukając pozytywów, w raporcie spółka podaje, że:

Coraz większe znaczenie dla wyników spółki ma wzrost sprzedaży w Ameryce Łacińskiej i rozpoczynający się wzrost w Afryce. Spółka pracuje by systematycznie umacniać i zwiększać swoją sprzedaż na wszystkich kierunkach eksportowych.

Są zatem rynki, na których można oczekiwać wzrostu w kolejnych okresach. Wydaje się, że rynek powinien odbić w Rosji i Kazachstanie, taką informację otrzymałem ze spółki: według naszych partnerów z Rosji sytuacja wraca do normalności. Jednak tutaj trudno pisać o jakiejś stuprocentowej pewności.

W zakresie wyników, spółce w Q3 2019 roku udało się poprawić EBITDA i zysk netto w porównaniu do tego samego okresu roku poprzedniego:

Jednak tak jak napisałem powyżej, efekt został osiągnięty na oszczędnościach w zakresie kosztów sprzedaży i zarządu, a także lepszemu saldu kosztów operacyjnych (rozwiązanie wcześniej założonej rezerwy) i finansowych. Nie jest to sytuacja, na której można by budować oczekiwania w zakresie dalszego wzrostu wyników. Dodajmy, że chociaż zakupy i sprzedaż w walutach są w przypadku AC Autogaz bardzo fajnie zbilansowane, to jednak osłabienie złotego co do zasady nieco wspiera wyniki spółki. A z taką sytuacją mieliśmy do czynienia w Q3 2019 roku.

Spójrzmy jeszcze na sytuację w zakresie przychodów i zysku netto narastająco po trzech kwartałach każdego roku.

Jak wcześniej pisałem, przychody gorsze w 2019 niż rok wcześniej, ale sporo większe niż w latach poprzednich. Z kolei zysk netto udało się obronić w stosunku do roku wcześniej, a wobec poprzednich lat również wygląda to bardzo pozytywnie.

Perspektywy

Z raportu AC Autogaz wynika mieszany obraz. W zakresie głównego obszaru działalności wydaje się, że trudno na dziś liczyć na spektakularne wzrosty. Afryka to zapewne rynek wzrostowy, ale pewnie nie od razu w dużej skali. Niepewna jest sytuacja w Rosji i Dalekim Wschodzie. Z jednej strony można by oczekiwać odbicia po wstrzymaniu sprzedaży w Q2/Q3 2019, jednakże rynek może równie dobrze czekać na ustabilizowanie się sytuacji prawnej.

Odnośnie wiązek elektrycznych do haków samochodowych – trudno zakładać, aby w okresie kryzysu w branży motoryzacyjnej spółka realizowała tutaj imponujące wzrosty.

Spółka podaje, że prowadzi zaawansowane rozmowy z klientami z branży AGD w zakresie produkcji wiązek elektrycznych i elektroniki na potrzeby tego przemysłu – być może to jest kierunek, który pozwoli na zachowanie wzrostowego charakteru firmy.

8 listopada informację o wynikach opublikował jeden z liderów rynku instalacji gazowych – Landi Renzo.

Po trzech kwartałach przychody grupy wynoszą 138 mln EUR, podobnie jak rok wcześniej. Natomiast zysk netto wynosi 3,1 mln EUR wobec 2,3 mln EUR rok wcześniej (ciekawostk, o wiele mniej, niż zarabia AC Autogaz).

Landi Renzo w opisie wyników również zwraca uwagę na problemy w Azji (spadki sprzedaży o ponad 15% w 2019 roku wobec rok wcześniej – region Azja i reszta świata). I również wspomina o problemach w Brazylii (dotacje do benzyny), ale mimo tego poziom przychodów udało się w tej spółce utrzymać. Kurs akcji Landi Renzo osiągnął maximum na poziomie 1,73 EUR we wrześniu 2017 roku, od tego czasu znajduje się w trendzie spadkowym i obecnie wynosi 0.94.

Kurs akcji AC Autogaz swoje maksimum osiągnął w maju 2019 roku, po serii doskonałych wyników spółki. Obecnie jest po solidnej korekcie, jako, że wyniki Q2 2019 roku okazały się niespodziewanie rozczarowujące.

Obecnie akcje AC Autogaz wyceniane są z P/E na poziomie 10,7, co można uznać jako stan równowagi dla stabilnej spółki dywidendowej. W przypadku AC Autogaz warto zauważyć, że w spółce właśnie kończy duży program inwestycyjny, w związku z powyższym w najbliższych latach powinna generować spore nadwyżki finansowe. A akcjonariat spółki sprzyja oczekiwaniu wypłat solidnych dywidend.

Dalszy los kursu akcji w dużym stopniu zależy od tego, czy ACG jest w stanie powrócić na ścieżkę wzrostową. Tutaj kluczem jest sytuacja w Rosji i Kazachstanie.

Gorąco polecam sierpniowy raport Ipopema Securities z wyceną spółki. Wycena wyceną, ale raport bardzo dokładnie opisuje biznes ACG, widać, że analitycy poważnie podeszli do sprawy.